De overwinning van simpele Californische wijnen van grote crus uit de Bordeau in een blindproeverij in de jaren 1970, werd door de Amerikanen commercieel geëxploiteerd, met sedertdien een groeiend succes. Dit wordt door kenners genuanceerd: een Californische wijn zou enkel goed smaken bij het eerste glas, en wordt ook niet beter met verouderen, dus legt het op de duur steeds af van de (duurdere) Franse wijn. Wie heeft gelijk? IVV trok uit op onderzoek.
Wij kozen hiervoor de Zinfandel-druif. Dit wordt als een typische Californische druif beschouwd. Deze Kroatische druif wordt enkel hier en in Puglia (onder de naam Primitivo) met succes verbouwd. Wij proefden peperige wijn, met afhankelijk van de fles veel confituur van framboos, braambes en kers, met af en toe crème brulée. Alles zeer soepel, evenwichtig, maar soms wat zwaar op de hand: goed voor een glas, maar vaak onvoldoende struktuur en bitter om er van te blijven genieten.
Op de Red Label Zin van Francis Coppola na, viel geen enkele wijn echt uit toon. Ook zijn grote broer Director's Cut had moeite om aansluiting te vinden met het peleton.

De laatste werd met stemming gekozen als winnaar van de avond omwille van zijn gunstige kwaliteit/prijs verhouding.
Ons wijnjaar wordt vervolledigd met volgende vergaderingen:
20/05 bij Bruno
30/06 bij Jean-Pierre - deze vergadering worden ook de madammen verwacht voor de inwijding van het nieuwe huis.
Verder:
Synthese: 28/08
Wijnweekend: 24-26 september - Bruno boekte in: http://www.audomainedetreuille.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten