Het leek er even op dat JP ons met onze eerste Portugese avond op het verkeerde been zette.
In de scores is daar evenwel niets van te merken. Met uitzondering van de Cabris wezen alle neuzen in dezelfde richting. Namelijk die van de Ribatejano, Falcoaria tinto reserva van 2004 - in een "professionele fles". Deze ging zonder discussie niet enkel met de meeste punten, maar ook met de voor zijn hoge score zeer fraaie kwaliteitprijs aan de haal.
In Vino Veritas laat zich intussen niet meer strikken door sluwe vossenstreken als: "we maken een tocht van noord naar zuid" - niks van, een tochtje rond de kerktoren: begin- en eindpunt in Dão, "er zit één heel dure tussen" - met deze meteen een oproep om wat strikter op het budget te letten, en "er zijn er enkele die serieus van hun stoel zullen vallen" - dat viel nogal mee, wij kennen "mate" (en nu ook onze maten). IVV is niet in één net te vangen, zulke demagogische truucjes zijn goed om beginners om de tuin te leiden.
Wij hopen dat Guy nog bekomt van deze avond, want hij had het niet onder de markt. Terwijl Bruno en Roeland de Cabris serieus overwogen voor een verdere contemplatie in alle sereniteit, doorstonden en genoten zij beiden onverstoord het gemonkel van de andere zijde van de tafel, laat staan dat zij er zich door lieten afleiden. Inderdaad verdeelde deze wijn onze harten en nooit waren de meningen zo verdeeld (scores uiteenlopend). We zouden de vinger dieper in de wonden kunnen steken, maar zo niet in In Vino Veritas. Immers dit verschil in opvatting werd door beide zijden van de tafel waardig gedragen, en zo werden de doelstellingen van onze club onderschreven: ik copieer hieronder nog eens de doelstellingen beschreven op onze blog - http://invinoveritaslatem.blogspot.com/ :
"op een eerlijke wijze meer van wijn te leren, zonder ons te laten ringeloren door gidsen of kwoteringen, en onze eigen voorkeur met elkaar te delen zonder schaamrood op de kaken".
Wij leerden:
- Portugal kent vele appellaties. Dão is zeker de meest gekende, maar ook andere streken onderscheiden zich op verdienstelijke wijze.
- Enkelen onder ons meenden een Portugees signatuur te herkennen: dit zou het gevolg zijn van de blending: vergelijk het met het mengen van verschillende kleuren: uiteindelijk gaat alles op elkaar lijken (Proficiat Lode, voor deze vondst), er blijken inderdaad heel wat druivensoorten vermengd te worden; zo dronken we zelfs een blend van rode met witte druiven (wij herinneren iedereen eraan dat dit ook kenmerkend is voor de Chianti-wijnen).
- de mensen uit de verzorgingsbranche herkenden veel medicinale geuren, terwijl voor de overigen zich een gans nieuw palet geuren en smaken aandiende.
- er komen dus veel locale druivensoorten voor in Portugal, monocepages tref je haast niet aan.
- wij voegen "stoffige zolder" toe aan ons vocabularium.
Wij sloten af met een desertwijn die ook gemengde gevoelens opriep: ook al van huize Cabris. Daarentegen vernamen we dat dit huis uitstekende schuimwijn produceert. Wij willen het wel geloven, maar liever de proef op de som nemen.
De volgende vergadering zal wellicht niet staan in het teken van Spaans sprankelend nat van edele gisting volgens de methode traditionelle (zeg nooit zomaar een schuimwijn tegen een Cava, anders zult ge het wel geweten hebben in IVV, waarvan ondergetekende getuigt). Deze vergadering gaat immers door bij Lode & Marijke. De Priorats krijgen daarmee nog maar enkele weken respijt om op dronk komen in de Caves de Zevecoten.
Het programma voor onze uitstap ligt nog niet vast, hij ligt immers nog even voor ons. Enkele suggesties werden echter al geformuleerd:
- de bronnen van de Leie, hier vindt inderdaad de rivier die zich rond ons mooiste dorp van Oost-Vlaanderen kronkelt zijn oorsprong (allez Deurle dan toch)
- volksspelen
- de beklimming van de Kemmelberg, met bezoek aan zijn wijngaarden
- de bronnen van de Leie, volgens sommigen te ver, akkoord, maar dan toch niet zonder iets gezegd te hebben over de Lys Mitoyenne, het project Seine-Schelde (dat loopt via de Leie), ...
- de bronnen van de Leie, een echte resurgence, vergelijk het met de Vaucluse
- Arras of iets anders van stedelijke architectuur
- en als afsluiter de bronnen van de Leie, wel ver, maar toch ook dichtbij
Gelieve enkele suggesties te kiezen of te formuleren, en op ons jaarlijks etentje zullen we dat dan uitpraten.
Tot Priorat op 19 juni!
