Guy nodigde Lorenzo il Magnifico uit om ons te gidsen door Italiaans wit. Wij mochten proeven van de grote verscheidenheid van de Italiaanse druivenrassen, die zich ook in het glas vertaalde in enkele uitgesproken smaken, waarmee niet iedereen vertrouwd is. Dit vertaalde zich in soms uiteenlopende quoteringen. De meer traditionele druiven kregen eensgezind hoge waarderingen, wat een voor In Vino Veritas ongekend hoge appreciatie voor witte wijnen opleverde. Daarmee is het vijfde jaar van In Vino Veritas onder goed gesternte van start gegaan.Als toemaatje vernamen we dat Lorenzo zijn eigen wijnen aan de avond bijdroeg.
Ook maakten we in de zijlijn kennis met enkele buitenbeentjes: waaronder de Italiaans tegenhanger van de Champagne, de Franciacorta, een grappa van de Sangiovese druif, een Greco "da uve surmatura", en een rijpe variant van de winnaar IGT Toscana Chardonnay Montechiari.Zit er daarmee een breuk aan te komen tussen Spanjeminnaars en Italiëliefhebbers?
Niet enkel zijn er duidelijke tekenen van een tweedeling van reisbestemmingen, ook op vlak van wijnproeverij wordt het Italiëthema steeds vaker aangeboord.
Hoog tijd om bruggen te slaan: wij spraken af bij Brunello, om nadere invulling te geven aan onze jaarlijkse uitstap. Lorenzo werd alvast geboekt op zaterdag om de rode wijnen van Montechiari te komen laten proeven, wat een mooie aanleiding is voor een Italiaanse kookavond. Hoe dan ook zullen we op zondag 23 september om 11u bij Bruno een programma bijeenpuzzelen.
