Navarra (Lode, 07-03-2013)

Alsof hij het wist op voorhand, liet Lode 9 flessen aanrukken, waarvan er één met een fout en één met kurk. Zo bleven er toch nog 7 flessen over om Navarra te verkennen. We proefden telkens verschillende combinaties van Tempranillo, Cabernet en Merlot, en een enkele monocepage Merlot. De wijnen lieten zich kenmerken door rood fruit, meestal geprononceerde vanillestreep van het vat, over het algemeen evenwichtig, maar niet (meer) ondersteund door (dus ook niet storende) tannine en dus weinig bewaarpotentieel. Vlotte drinkers wel. Meestal kwamen ze per paar in een crianza- en reserva-versie, het onderscheid was moeilijk te maken, omwille van het uitvallen van twee flessen, verschil in samenstelling, maar niet op basis van verschil in lagering (in het geval van de Vega del Castillo beide 12 maanden vat en 12 maanden fles).

Van de beste twee werd de Condado de Almara Crianza (Bodegas Macaya) gekozen voor de Finca los Carasoles Reserva van Monjardin.

Puglia: lekker en niet duur (Patrick, 07-02-213)

Patrick liet ons Puglia proeven, de hak van de laars. We onderscheiden typische druiven als de Primitivo (cf. de Californische Zinfandel), Uva di Troia en Negroamaro, in IGT en DOC versies van een lappendeken van wijngebiedjes. De gelegenheid om nieuwe aanwinst Paololeo uit de rekken van Lambrecht voor te stellen. Beide wijnen (Primitivo en Negroamaro van 2011) moesten het ondanks de fraaie kwaliteit/prijs toch afleggen tegen de meer mature (2008) tegenhangers van Conti Zecca, waarbij de Primitivo het haalde van de Cantaluppi Riserva.

De laatste wijnen kwamen al eens aan bod in 2010 (Zinfandel) en 2007 (reis door Italië), maar haalden toen opmerkelijk lagere scores. Kunnen we hieruit afleiden dat het geven van punten toch enigszins beïnvloed wordt door de algemene kwaliteit van de wijnen van een proeverij, waarbij we toch wat milder zijn als er geen echte uitschieters of uitgesproken smaakverschillen zijn?