Maar blijkbaar zat er ook wit bij, weliswaar uit Bourgondië en dus Chardonnay. Alle flessen waren blind te proeven. Eerst dachten we toch in Chili te vertoeven, maar de tweede was duidelijk Frans. Met het eerste rood mikten we meteen naar Côtes de Beaune. Dat was raak, maar meer specifiek raden lukte niet, dus eigenlijk hebben we het nog zo kwaad niet gedaan.
In het glas was het ook niet mis. Alles lag geografisch dicht bij elkaar. En zo proefden we van zuid naar noord: Chassagne Montrachet, Puligny Montrachet (2), Meursault en Volnay (3). Geen zwakke broertjes. Sprongen er uit: Volnay 2005 van Paul Bouchard en Volnay Premier Cru les Chevrets van Jean Boillot, elk met evenveel punten, maar met beduidend gunstiger prijskaartje voor de eerste. De keuze was dus snel gemaakt.
(Soortgelijke kaartjes van de overige gemeentes vind je op de website van Maurice van Elburg.)Beide wijnen haalden net onze top 10 niet, wat er op wijst dat we niets vanzelfsprekend vinden en dus echt voor kwaliteit gaan, maar ook dat we met de jaren al heel wat lekkere wijnen dronken, zodat het steeds moeilijker wordt om zich in de top te nestelen.
Deze avond bevestigde wat we al wisten: voor Bourgogne moet je bij Patrick zijn.
Na 7 flessen was het ijs gebroken, maar ook het water. Guy dacht even zijn prioriteiten te moeten verleggen, maar besloot toch eerst nog een glaasje mee te drinken op de gezondheid van zijn nieuwste kleinkind. Proficiat.
Op 30 juni afspraak bij JP met partners (inwijding nieuwe woonst).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten