Penedes versus Rioja (Philippe & Marianne, 05-11-09)

Deze avond geen Frans of Italiaans wijwater, maar een heuse Spaanse hoogmis.
De bedevaart van Philippe en Marianne liet slechts 10kg bagage toe, zodat zij noodgedwongen moesten improviseren. Gelukkig leiden alle wegen naar Lambrecht: de cava was weliswaar uitverkocht, maar Lambrecht bood wel nog 3 flessen Penedes. Deze collectie werd in de Colruyt aangevuld met 3 Rioja's, zodat er sprake kon zijn van een confrontatie van de twee meest vermaarde wijnstreken uit Spanje. Terwijl er met enige nostalgie werd teruggedacht aan de gereputeerde cava-avonden gunde de gastheer ons al een blik op de toekomst: de variëteit van wijn in Spanje is dermate groot dat het niet moeilijk is andere interessante avonden rond dit thema te bedenken.

De trio's werden telkens in opgaande kwaliteitslijn gepresenteerd. Wij proefden 3 wijnen van het Sarda-huis (Penedes), twee Rioja's van Campo Viejo (waarvan één uit de selectie genomen vanwege kurk) en één Coto de Imaz. Deze laatste bleek zeer goed in de smaak te vallen en haalde het duidelijk met de punten van de Gran Reserva van Sarda. Nu valt Penedes niet zomaar met Rioja te vergelijken. Bovendien bleek de Coto Imaz ook nog eens een ongelofelijke kwaliteit/prijs voor te kunnen leggen. Waaruit volgt: het hoeft niet duur te zijn om lekker te zijn. Zowaar een best-prestatie voor een winnaar (een in Spanje gekochte Chateldon en een cava buiten beschouwing gelaten).

De kurksmaak werd tenslotte weggespoeld met twee oude Rioja's. Hiermee deden we de gastheer het genoegen deze nog net op tijd van overrijping te behoeden. Tenlotte spraken we af voor 10 december bij Guy.

Witte wijn uit Oostenrijk (07-10-09, Jean-Pierre)

De schaduw van het glycol schandaal hangt nog steeds over de Oostenrijkse wijngaarden. Geen wonder dat de Oostenrijkse wijn nog kampt met een imagoprobleem. Het spontane beeld van Lederhosen en gejodel en andere Fritzl-fratsen dat Oostenrijk oproept helpt niet echt om dit bij te spijkeren.

Terecht? Natuurlijk niet.

Wij leerden dat in Oostenrijk enkel wijndruif verbouwd wordt in het oosten. 16 deelregio's zijn gegroepeerd in 4 hoofdregio's. Wij dronken 8 droge witte wijnen uit Steiermark (2), Wien (1) en Niederösterreich (5).

Oostenrijk kent een klassificatiesysteem vergelijkbaar met het Duitse. Wij dronken enkel wijnen van het Qualitäts niveau.

De Kammerner Lamm een grüner Veltliner uit topregio Kamptal van Schloss Gobelsburg kwam afgetekend als beste over de meet. De Gelber Muskateller van Meinhardt Hube uit Südsteiermark en de Federspiel Riesling van Nikolaihof uit Wachau waren verdienstelijk tweede. De Muskateller liet daarbij een uitstekend kwaliteit/prijs verhouding optekenen, bovendien werd hij samen met de Lamm als enige door iedereen als minstens goed gekwoteerd. Daarom werd hij als wijn van de avond gekozen.

De wijn werd aangeboden door de gastheer om zijn 40ste verjaardag meer luister te geven. De gastvrouw bedacht Marianne met een taart met vijf kaarsen. Een dag te vroeg zo bleek, maar ze smaakte er niet minder om.

Volgende afspraak op 5 november bij Marianne&Philippe. Geruchten gaan dat er deze keer geen cava geschonken wordt?

Synthesevergadering

Voor de synthesevergadering op 2 augustus selecteerden we:
- Covides, Gran Reserva (2004) Cava (Philippe)
- Entrecastillos, crianza (2004) DO Ribera del Duero (Lode)
- Lomond Wines, Merlot (2005) Cape Agulhas (Guy)
- La Côte de l'Ange (2006) AOC Châteauneuf-du-Pape (Patrick)
- Barbeita, Reserva, Medium Dry - Madeira (Roeland)
- Moulin du Cadet, Saint-Emillion Grand Cru Classé (thema: Rode Bordeaux uit 2005, Bruno)
- vrije keuze: dessertwijn, Monbazillac (Jean-Pierre)

Madeira (Roeland)

Enigszins bijzondere avond: versterkte wijn. Gisting gestopt door toevoegen van alkohol, in functie van gewenste restsuiker. Zelfs de drogere Sercial, volledig gestopt na gisting behoudt nog behoorlijk wat restsuiker.
Geen discussie over de beste. Maar ook niet over de kwaliteit-prijswijn.
De duurste, een bijzondere, door 20 jaar vatlagering getekende Malvasia, die toch voldoende zuur behield om de complex zoete smaken te verzachten.
De kwaliteit-prijs: een uitzonderlijke mix van boal met verdelho leverde een goede balans van niet te zwaar zoet met fris zuur.
De zuivere Sercial en Verdelho werden niet zo sterk geapprecieerd. En opvallend, ook niet in de meer belegen versie. Barbeito haalde het in huisstijl van Blandy’s met zijn 5 jaar oude Verdelho.
De Colheito van Cossart Gorden scoorde beter maar moest toch op respectabele afstand de Reserva Bual/Verdleho van Barbeita voor laten gaan. Deze moest wel zijn meerdere erkennen in de Malvasia 20 Anos, Lte 4122, die evenwel een veel groter budget doet aanspreken.
Geen discussie dus over de winnaar van de avond (de Reserva Bual/Verdleho van Barbeita). Ook al verschijnt die zelf in half liter verpakking.
Madeira is niet van het goedkoopste, wij kunnen daar omwille van de kleinschalige productie, kost van bewaarruimte en duur van bewaring begrip voor opbrengen. Daarom is de winnaar van de avond als kwaliteit prijs wijn een zeer verantwoorde keuze.


Verder schrijven we in onze agenda's in:
13 mei: Bruno
18 juni: JP
2 augustus: synthesevergadering (met familie en hapjes)
25-27 september: niet vergeten jullie advies aan Patrick te bezorgen: http://www.geuldal.com/?pid=oudemolen
normaal voor 20 personen maar als we een paar matraskes bijleggen?, 't zijn immers 10 slaapkamers, en op 1 ha kunnen we al een paar tuinstoelen kwijt

Lenteproeverij bij Lambrecht

Châteauneuf-du -Pape (Patrick)

Met Châteauneuf-du-Pape deden wij een gerenomeerde streek aan, een streek die zijn reputatie ondermeer dankt aan de eerste regelgeving voor vinificatie. Deze streek doet zijn reputatie ook vandaag nog alle eer aan, zo bleek. We waren allen verrast door de hoge kwaliteit van de wijnen: we moeten al terug tot de thema’s van de Witte Italiaanse wijn en de Chianti-streek (2006) om de gemiddelde score te overtreffen.

We waren evenwel eveneens verrast door het hoge prijsniveau. Dit prijsniveau werd in ons 6-jarig bestaan nog niet overtroffen (met dank aan Patrick uiteraard voor meenemen van enkele staalflessen in de proeverij).

Ondanks de hoge kwaliteit, en de hoge 15.5 punten voor de Pure van Domaine La Barroche, de onbetwiste puntenwinnaar van de avond, werd het moeilijk kiezen om een portemonee-vriendelijk alternatief te kiezen voor de synthesemiddag: met stemming haalde de Côte de l’Ange het nipt van de Vielli en fût de chêne van Berthet-Rayne.

Speciale flessenavond

aan te vullen

De sint en rode wijn bij Guy

aan te vullen