Ik citeer: "Wie iets te vieren heeft, denkt
Champagne." (Knack, 5 september 2012).
Zo dachten wij ook. Twintig jaar getrouwd.
Champagne met een angel weliswaar: 6 flessen echt tegen 4 flessen méthode
traditionnelle van nota bene typische druiven uit de champagne,
blind.
Dat een champagne (Taittinger) zou winnen was
eerder logisch: 6 flessen tegen 4. Veel overschot op de volgende drie was er
niet (respectievelijk Crémant de Bourgogne Roger Luquet, Franciacorta Ricci
Curbastro Brut, Méthode Cap Classique Pongracz). Dat de goedkoopste wijn van de
avond op vlak van kwaliteit-prijs van zich zou laten spreken leek al even
vanzelfsprekend, maar een tweede plaats op punten is dat minder.
Niets is wat het lijkt.
Champagne overgewaardeerd? Ik denk het niet. De
betere champagne smaakt gewoon anders, we zijn dat niet gewoon, net zoals met
wijn moet je daarin groeien. Dat doet volstrekt geen afbreuk aan de kwaliteit
van de betere alternatieve bubbels. Integendeel. Over kwaliteit kunnen we nog
lang debateren. Over prijs niet.
Dus wie iets te vieren heeft mag gerust Champagne denken, maar moet zich niet verplicht voelen hem te schenken.
