Een gebied om te volgen zo bleek uit de avond.
Lode beriep zich op een keur van lokaal tot via import ingekochte wijn om ons deze streek te leren smaken.
8 flessen stonden In Vino Veritas geopend op te wachten.
De strijd, die met enthoesiasme door deze sympathieke dorstlijders aangegaan werd, was echter ongelijk: alle acht flessen moesten er op het slagveld aan geloven en sneuvelden één voor één. Toen de strijd bijna gestreden was kwam Patrick hen de genadeslag toebrengen.
En wat voor een genade!

Meestal kleurden de glazen donkerrood.
De geuren, vaak vanille, kers, pepers en specerijen, waarvan sommige vlot carameliserend, werden soms overheerst door het vrij hoge alkoholgehalte.
Meestal versmolten wijnen, de vaak prominente prikkelende frisse tannines zorgen voor een droge afdronk. Van eerst vlotte drinkers, tot complexe grotere broeren op het eind van de avond.
Zo moesten we weer constateren dat in Spanje niet alleen tegen de windmolens gestreden wordt.
Meestal proberen we wijnen te onthouden, maar de Clos Corriol proberen we snel te vergeten. Deze wijn krijgt de bedenkelijke eer onze lijst van de slechtst gekwoteerde wijnen aan te voeren, wij vermoeden eerder een fout van de vinificatie dan van de fles (deze lijst is te consulteren op onze website onder zoekrubriek "in de uitverkoop", daarnaast publiceerden wij de lijst "in de etalage" met onze tien beste wijnen).
4 wijnen eindigden boven de 14 punten. Kwa punten namen de Marge, Abellars en +7 een voorsprong, maar deze moesten op vlak van kwaliteitprijs de duimen leggen tegen de Sol i Terra van Gratallops.
De echte winnaar van de avond was echter In Vino Veritas, dat zijn zegetocht in de wijnwereld onverschrokken voort zet, en dat zich nu ten volle kan voorbereiden op de synthesemiddag van 3 augustus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten